Un site de l'Agence pour le Non-Marchand
Informations, conseils et services pour le secteur associatif

Isabelle Simonis : « On ne peut, au nom des droits des femmes, créer de nouvelles discriminations »

08/01/16
Isabelle Simonis: «On ne peut, au nom des droits des femmes, créer de nouvelles discriminations»

Pour Isabelle Simonis, Ministre des Droits des femmes et de Egalité des chances de la Fédération Wallonie-Bruxelles, la proposition de Théo Francken d’introduire des cours de "respect" des femmes pour les migrants est une mesure qui n’a pas lieu d’être.

Les événements qui ont eu lieu à Cologne le soir du Nouvel an cristallisent la peur et suscitent depuis la politisation du sujet. La maire de Cologne Henriette Reker, s’est exprimée à ce sujet lors d’une conférence de presse donnée ce mardi 5 janvier où elle conseille aux femmes de se tenir à "plus d’un bras de distance » des inconnus...Une sortie qui suscite de nombreuses moqueries. Depuis, c’est Angela Merkel qui est attaquée de toutes parts pour sa politique d’ouverture aux réfugiés. Chez nous, l’intervention de Théo Francken a ouvert le débat sur la capacité des migrants à respecter la femme dans nos sociétés occidentales. Un débat insensé pour Isabelle Simonis.

Une mesure discriminatoire

« Le Secrétaire d’Etat, Théo Francken, veut imposer des cours de « respect » des femmes à destination des personnes migrantes sans réels arguments de fond légitimant cette décision. Il se base sur un fait divers survenu en Allemagne pour lequel nous ne disposons d’aucun élément probant : l’identité des auteurs des agressions de Cologne n’est pas encore connue et, les seuls éléments dont semblent disposer les enquêteurs à ce stade, sont quelques signalements de personnes d’origine maghrébine. Proposer dès lors une telle mesure aujourd’hui, en Belgique, c’est faire un amalgame entre indications formulées dans une enquête allemande et personnes réfugiées. C’est un timing inapproprié qui camoufle un racisme à peine déguisé. Les discriminations graves à l’encontre des femmes sont commises par des individus ou groupes de toutes les origines sociales, ethniques ou nationales. On ne peut, au nom des droits des femmes, créer de nouvelles discriminations », s’insurge la Ministre.

Des cours organisés en centres d’accueil

A la manière du modèle norvégien, Théo Francken souhaite que ces cours de "respect" soient adressés exclusivement aux migrants et disponibles donc en centres d’accueil. Dans un pays où 36% des femmes sont victimes de violence physique ou sexuelle au cours de leur vie, la Ministre des Droits des femmes et de Egalité des chances, Isabelle Simonis s’interroge quant à la légitimé de la mise en place d’un tel plan.

Respect ≠ Egalité

Elle demande également à prendre connaissance du contenu de ce cours car la notion de respect n’équivaut pas à celle d’égalité. Respecter renvoie à l’idée de ne pas porter atteinte, avoir de la considération pour des opinions. C’est bien inférieur à la notion d’égalité qui prône l’équivalence des droits et ne souffre d’aucune différence de traitement. A ce sujet, le Parlement de la Fédération Wallonie-Bruxelles vient d’adopter un décret relatif à l’intégration de la dimension de genre dans l’ensemble des politiques de la Fédération Wallonie-Bruxelles, sur proposition de la ministre.



Commentaires - 2 messages
  • Il serait temps d'imposer ce genre de cours aux nouveaux venus, car un grand nombre considère la femme comme un être inférieur, un objet. Quelle femme va porter plainte quand on l'insulte de pute ou autre, quand on essaie de l'embrasser de force, une tape sur les fesses. Pas moi. Il est malheureusement trop tard pour les générations arrivées dans les années 60, cela aurait amélioré les relations et compréhensions de notre société. Non tout n'est pas permis dans une démocratie, mais la limite devient trop floue et les poursuites de ces actes ...

    Bébête jeudi 14 janvier 2016 12:07
  • rnrnIk schrijf hier dit artikel omdat ik als psychologe meer uitleg wil verschaffen over de achtergronden en de oplossingen voor de recente gebeurtenissen van geweld tegen vrouwen. Ook wil ik enkele oplossingen aanbieden.rnrnIk ben psychologe en werk al meer dan 20 jaar als therapeute.rnrnGeweld tegen vrouwen bestaat al altijd en is in zekere mate niet genoeg in de media ter sprake gekomen.rnrnDe grootste doodsoorzaak bij vrouwen is niet kanker, noch verkeersongelukken maar huiselijk geweld ( zie hiervoor de officiële statistieken)rnrnWat ik in mijn privé praktijk vastgesteld heb is het volgende: In de Moslim cultuur is er ook een systematische vernedering van de vrouw in het dagelijkse leven.rnrnDe moeders schelden op hun dochters, slaan ze en verminken ze zelf.rnZo was een van mijn Marokkaanse patiënten hard gestraft door haar moeder omdat ze zichzelf had bevredigd toen ze adolescente was. De moeder had naar familie gebeld om te weten wat ze moest doen en men had haar gezegd harissa ( een pikante kruidige rnpasta)op de geslachtsdelen te smeren. rnrnAl de vrouwen die ik uit deze cultuur op therapie gehad heb, zijn door hun moeder zwaar vernederd geweest. De moeders zijn ook door dezelfde hel gegaan en denken echt dat hun dochters door zware bestraffingen «Â  goede huismoeders » worden. Een meisje moet braaf en gedwee zijn. Vrouwen eten ook nadat de mannen gegeten hebben. Het beste is voor de man. De man of vader heeft zo'n blindelings vertrouwen in zijn vrouw omdat deze vrouwen meestal nog strenger zijn dan hun mannen om zo als «Â fatsoenlijk » gezien te worden. De man laat dus zijn vrouw teugelloos te keer gaan. Het zijn machtszuchtige structuren.rnEr wordt van iedereen verwacht aan de enkele wetten die thuis gelden blindelings te gehoorzamen.rnVrije meningsuiting wordt als een aanval gezien.rnDe moeder heeft dus onder de voogdij van haar man veel te zeggen maar ze laat haar zonen vrij spel. Ze is er om hen te dienen. Ze toont dat ze weet dat «Â de man » hiërarchisch boven haar staat en ze voedt haar zonen niet op. Deze kunnen haar ook bevelen geven. De enige waarover ze macht heeft zijn haar dochters. Ook de zonen oefenen hun macht uit op hun zussen.rnrnDe enige overlevingsstrategie is de machtstrukturen begrijpen en er naar handelen zodat iedereen zijn plaats kent en weet dat de ander het ook beseft.rnrnIn onze gezinnen is er een ander doel: «Â goed te zijn ».rnIn onze joods-christelijke cultuur is goed zijn belangrijk: beleefdheid, zorgen voor elkaar, niemand pijn doen, de ander behandelen zoals jezelf wilt behandelt worden, .... rnJe wordt gewaardeerd in je gezin omdat je gedienstig bent.rnNiet omdat je macht hebt.rnNiet omdat men je vreest.rnrnOm het kort te maken moeten we om deze toestand te veranderen eigenlijk de vrouwen en mannen in deze moslim gezinnen opvoeden en ethische waarden bij brengen.rnrnDe vrouw is bij ons geen tweederangs gezinslid. Een vrouw wordt in onze cultuur an eeuwen lang vereerd als moeder, diva, voor haar schoonheid, zachtheid, openheid, vrouwelijkheid.rnEr is niets mis met een vrouwenlichaam, niets hoeft verstopt te worden.rnOnze mannen kunnen zich beheersen, en een gelijkwaardig seksuele en relationele interactie doen plaats vinden. Men beslist samen.rnDe ene is niet «Â boven/meer » dan de andere . Er is geen slaafse gehoorzaamheid in onze gezinnen.rnrnHet moet juist zijn. Etisch correct. Kinderen kunnen ook een waarom vraag stellen zonder gestraft te worden.rnrnMijn voorstel is dat er lessen ethica gegeven worden. Idealiter zou dat met verhalen moeten gebeuren, zo leert men het snelst. vb Jantje doet dit en dat... liegt/doet iemand pijn en dan is er dat en dat als gevolg...rnEr zijn fantastische boeken (van bijvoorbeeld van mijn Franstalige collega Jaques Salomé: Contes à guérir, contes à grandir). rnKinderen, jeugdigen en volwassenen kunnen ook met filosofische vraagstellingen meer inzicht, zachtheid en wijsheid krijgen.rnZeker niet door theoretische lessen, wel interactief, met vraagstukken, voorbeeld verhalen en zo meer.rnrnHet wordt hoog tijd dat we hier werk van maken.rnrnrnrn

    HELENCasteleyn jeudi 14 janvier 2016 13:31

Ajouter un commentaire à l'article





« Retour